Evander Holyfield verloor een deel van zijn oor, Mike Tyson verloor een aura van angst, bookmakers werden dichtgeslagen en promotors werden rijk.
Tegenwoordig circuleert er een nieuwe Tyson-Holyfield-wedstrijd om geld in te zamelen voor goede doelen.
Wat er gebeurde toen ze eind jaren negentig stompten, met hun kop in de rug en een manier om $ 120 miljoen over twee periodes te verdelen, was allesbehalve een goed doel.
‘Mijn moeder zei: wees klaar’
We wachten om te zien of twee zwaargewicht legendes hun rivaliteit nieuw leven inblazen en wachten is altijd onderdeel geweest van de Tyson-Holyfield-business.
Zes jaar verstreken vanaf het moment dat ze voor het eerst moesten vechten tot de openingsbel van hun Las Vegas-confrontatie in 1996. Onvoorziene nederlagen en blessures waren kleine hindernissen gebleken. De gevangenisstraf van Tyson voor verkrachting en de gedwongen spreuk van Holyfield bij pensionering met een verkeerd gediagnosticeerde hartaandoening waren ernstigere blokkades.
Geen wonder dat de vechtposter gewoon was versierd met het woord ‘Eindelijk’. Ten slotte veegde Tyson de vloer schoon met een jager met drie verliezen van zijn vorige zeven gevechten, althans, zo ging de theorie.
‘Ik had een goede moeder die me vertelde dat ik nooit verlies tegen een reputatie’, herinnert Holyfield zich terwijl hij de wedstrijd terugziet op de podcast Greatest Fights.
‘Ze zei’ zoon, je kunt een goed mens niet weg wensen, ze gaan nergens heen. Je moet het opzuigen en klaar zijn ‘. Ik was meer klaar dan in enig ander gevecht dat ik ooit heb gehad.’
Een favoriet zonder hulp
Acteur Harrison Ford, zanger Tom Jones en model Cindy Crawford zaten tussen de delen van beroemdheden langs de ring.
De gevangenis had geen afbreuk gedaan aan de loting van Tyson. Zijn vier overwinningen sinds de release – binnen slechts acht ronden in totaal – wezen op zijn kwaliteit in de ring die ook op zijn plaats bleef.
Veertig leden van de pers werd gevraagd om een winnaar te kiezen en slechts één – van de Boston Globe – koos Holyfield.
Bookmakers maakten Holyfield zo hoog als 25-1 om te trekken in het bedrijfsleven. Het werkte, waardoor er genoeg interesse was om terug te zetten naar 5-1. De co-trainer van Holyfield, Lou Duva, gokte op zijn man op 16-1 en 14-1 om in totaal $ 230.000 te verdienen. Een bookmaker zei dat de handel door het resultaat gewoon “geplakt” werd.
Binnen enkele seconden na de bel wankelde Tyson zijn rivaal. Ze vochten door toen de bel ging. Tegen het einde van de zesde ronde – tot gezangen van “Holyfield, Holyfield” – werd Tyson door een onbedoelde kopstoot gesneden en door een linkse hoek op de borst gevloerd. Opnieuw vochten ze door toen de bel ging.
Tyson zou later zeggen dat hij ‘flauwgevallen’ was en zich na ronde twee niets meer kon herinneren.
“Ze boden hem niets in die hoek”, herinnert Steve Bunce van 5 Live Boxing zich. ‘Geen hulp, geen redding en geen oplossingen.’
Het eenzame, geslagen monster
Drie afzonderlijke wedstrijden voor wereldtitels in het zwaargewicht vonden plaats op de kaart in de MGM Grand, een bijna ondenkbaar evenement in de huidige tijd. Tyson verdedigde de WBA-gordel tegen Holyfield.
Promotor Don King had onderhandeld over persoonlijke aandelen in de MGM Grand als onderdeel van de deal voor zes gevechten die hij voor Tyson met de locatie was overeengekomen.
King zou ze voor 27,5 miljoen dollar verkopen toen de overeenkomst uiteindelijk werd opgeschort. Er waren talloze deals, verenigingen, gevestigde belangen en hangers verbonden aan Tyson en toch was hij eenzaam in de ring.
Hij zwaaide ter plaatse – zijn ogen vrij – na een meedogenloze aanval laat in de 10e. Minder dan 40 seconden in de 11e, werd hij gestopt onder een spervuur.